oylesine

karanlık demek yanlış olur, loş, bayağı loş ve çok geniş koridorunda yuruyorum.. Malikane dogru kelime zannedersem. Zeminde çok eski oldugu heryerinden belli olan uzunca bir yolluk halısı var. Altı parke, cilası sahane parkenin.. Kopkoyu bir bordo kahverengi.

beynimde ya da ıssız koridorda, cok uzaklardan gelen ancak bayan vokalin tiz yukseltisini cok berrak ve net duyabildigim bir opera şarkısı..
Müzik inanılmaz , sanki o karanlık koridorda değil de zamansız, asılsız bir diyarda ucuyor gibiyim.

gectiğim kapılar o kadar kasvetli ki, bakarken hem yapının nefes kesiciliğine ve ihtişamına kapılıyorum hem de müziğin etkisiyle ürküyorum.

koridorun sonunu göremiyorum, sadece yuruyorum. Sanki emredilmişçesine.
Koridordaki pencerelerden sahane bir gökyüzü kendini gösteriyor. Yıldızların parlaklıgına gizlenmiş asılı bir karanlık. Altında ise yeşilin en koyu tonu, uzun sık ağaçlar. gecenin karanlıgında hem göğün kasveti hem de ormanın yeşili parıl parıl parlıyor.

devam edersem başıma geleceklerin farkındaymışım gibi. tuhaf bir his, tanrının görülmeyişinin ürküntüsü gibi..